Mam overleed, toch nog plotseling, op 16 december in de namiddag. Eenmaal wat bekomen rees de vraag wie te vragen ons te helpen. Enkelen waren kort daarvoor bij een uitvaart aanwezig geweest die indruk had gemaakt. Na informeren beek de verzorging in handen geweest te zijn van Patricia van Vliet. Wij hebben contact gezocht en vanaf dat moment hebben Patricia en haar team ervoor gezorgd dat het een mooi afscheid is geworden. Rustig en kordaat regelde zij, van begin tot eind, alles wat nodig was maar ook voelde zij goed aan wat passend was bij de mens die Mam was geweest en wat voor ons belangrijk was. Mam zou haar zeker hebben gemogen. "Een goed mens" zou ze zeggen. Mijn moeder zou hebben genoten van zoveel aandacht en warmte en vol lof zijn over hoe alles tot in de puntjes was geregeld. "Er is níks aan te verleggen", zou ze zeggen, "maar dan ook wérkelijk niks". Het idee van dragers in mooie zwarte pakken en bijpassende hoeden, paste precies bij Mam. De dragers waren volledig ingespeeld op elkaar en hielden hun eigen kleine ceremonie. Onder bijna onhoorbare commando's werd op de millimeter nauwkeurig de kist geplaatst, namen ze hun hoed af en met een buiging namen ze afscheid van Mam. Alles met ingestudeerde precisie en heel respectvol. Indrukwekkend. Mijn moeder heeft vast met tranen in haar ogen naar hen liggen kijken. "Zo mooi en dat allemaal voor haar". Het lijkt achteraf bijna alsof het allemaal vanzelf is gegaan maar die indruk kan enkel bestaan daar waar ervaring en betrokkenheid de onderliggende kracht is.
Corrie Ars
Comentários