Het leven wordt sinds de komst van het Coronavirus op een afstand geleefd. Natuurlijk missen we het fysiek samenzijn, een knuffel geven aan je ouders of vriendinnen, een liefdevolle kus voor je grootouders, een bearhug aan je beste vriend. Een begroeting of afscheid dat slechts een paar maanden geleden nog heel normaal was. Nu dit soort manieren om te laten zien dat de ander belangrijk voor je is, dat je om hem of haar geeft, niet meer mag, zie je overal om je heen nieuwe vormen van contact ontstaan.
Misschien is het deze andere, nieuwe manier ook wel intenser, veel meer zeggend. Je moet ook meer moeite voor de ander doen omdat het niet zo vanzelfsprekend is. Een mooie kaart of kindertekening opsturen, een verrassingsontbijt of bloemetje bezorgen, een lieve boodschap in stoepkrijt voor de deur neerschrijven. Als je terugkijkt, wanneer heb je zoiets moois voor het laatst voor een ander gedaan voordat Corona zijn intrede in onze samenleving deed?
In deze tijd nu we in onze bewegingsvrijheid beperkt zijn, speelt het leven zich off-line in een kleine kring af. Doordat mijn kinderen thuis zijn heb ik extra veel quality time met ze. Wat overigens niet zaligmakend is als ze elkaar dwars zitten en ik ze het liefst achter het behang zou willen plakken, omdat ik me niet op mijn eigen werk kan concentreren. Daarentegen maak ik nu zelf mee wat hen op school bezig houdt, hoe ze werken en hoe het onderwijs er in deze tijd eruit ziet. Heel anders dan toen ik naar de basisschool ging, dat kan ik je wel zeggen. Daarnaast samen lekker veel buiten zijn, picknicken in de tuin of 'bakkerellen' in de keuken.
Het dagelijks leven gaat een versnelling lager; de wekker gaat in de ochtend wat later, geen gejaag om op tijd op school te komen, geen sportactiviteiten, huishoudelijke werkzaamheden en verjaardagsborrels in één weekend gepropt. Ik leef nu bewuster in ons (nieuwe) huis, beleef de tuin intensiever, omdat dit nu onze wereld is. Als je op een andere manier naar deze situatie kijkt, zitten er ook mooie bijkomstige effecten aan deze omstandigheden. Momenten die in deze zware situatie een glimlach op je gezicht brengen.
Het op afstand leven van je dierbaren die ook een zware tijd doormaken, of zelf getroffen zijn door Corona, blijft ondanks de positieve bij-effecten verschrikkelijk. Het is moeilijk om je neer te leggen bij de besluiten dat het niet is toegestaan bij elkaar te zijn en een arm om de ander heen te slaan, ze te troosten als zij afscheid nemen van een dierbare. Maar ondanks de vele beperkingen heb ik toch het gevoel soms dichterbij te zijn dan ooit.
Comments